สลบเหมือด หมายถึง (ปาก) ก. สลบไสล.
[สนละวน] ก. สาละวน.
[สะหฺลวย] ว. ลักษณะของเส้นผมที่ละเอียด อ่อนนุ่ม ทิ้งตัวและมีปลายช้อยงอนงาม เช่น ผมสลวยจัดทรงง่าย, ลักษณะชายผ้าที่ทิ้งตัวห้อยลง เช่น ผ้าม่านทิ้งชายห้อยสลวย.
[สะหฺลอด] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Croton tiglium L. ในวงศ์Euphorbiaceae เมล็ดเป็นพิษ.
[สะหฺลอน] ว. เห็นเด่นสะพรั่ง เช่น นั่งหน้าสลอน ยกมือสลอน.
[สะหฺลอย] (กลอน) ว. งาม.
[สะละ] น. ขนเม่น. (ป.).
[สะหฺละ] น. ชื่อปาล์มชนิด Salacca edulis Reinw. ในวงศ์Palmae ขึ้นเป็นกอคล้ายระกํา ผลสีคลํ้า ไม่มีหนาม เนื้อสีขาวหนาล่อนรสหวาน (เทียบ ม. salak); ชื่อระกําพันธุ์หนึ่งส่วนมากผลมีเมล็ดเดียว.